█Recensie
DE
STAATSBANK ABNAMRO klem tussen ambtenaren en bankiers
Leen
Moelker
Titel: De Staatsbank, ABNAMRO klem tussen ambtenaren
en bankiers;
Auteurs: Ivo Bökkerink en Pieter Couwenbergh;
Uitgever: Prometheus Amsterdam;
Druk: 1e en 2e april 2020;
Aantal bladzijden: 348;
ISBN:978 90 4464 222 3;
Prijs: 24,99;
Beoordeeld: mei 2020.
|
1 Synopsis
De Staatsbank beschrijft
het proces waarin de Raad van Commissarissen en de Raad van Bestuur van de in
2008 nieuwgevormde ABNAMRO Bank N.V. hebben geprobeerd die bank een vorm en
identiteit te geven. Daarbij werden ze geholpen maar ook afgeremd door het
Ministerie van Financiën, De Nederlandse Bank en de Europese Centrale Bank.
2 Voorgeschiedenis
De
eerste veertig bladzijden van het boek zijn gewijd aan de hectische periode van
2006 tot 2008 waarin ABNAMRO Bank N.V. in handen was gekomen van het consortium
Royal Bank of Scotland, Fortis en Santander.[1]
Bij de opsplitsing van de oude ABNAMRO Bank N.V. viel het Nederlandse deel toe
aan de Belgische Fortis Bank. Omdat de financiering ervan niet lukte redde de
Nederlandse Staat ABNAMRO en Fortis Nederland door op 3 oktober 2008 de beide
banken te nationaliseren tegen betaling van 16,8 miljard euro.
3 Twaalf jaar in iets meer dan een notendop[2]
2008-2020
(voor de chronologie, zie punt 5)
Met
de benoeming van Gerrit Zalm omstreeks 21 november 2008 begint dan de periode van
wederopbouw waarbij de twee banken moesten worden geïntegreerd. Dat proces werd
uiteindelijk op 2 april 2012 afgerond en ontstond de nieuwe ABNAMRO Bank N.V.
De Staat had nog wel aanvullend eerst 4 miljard euro en later nog eens 6,68 miljard
ter beschikking moeten stellen. Het was nu de opdracht ABNAMRO op te stuwen in
de vaart der volken. Strategische voorzetten als de Houtskoolschets, A van
Ambitie, Foresight en Connect2020 zagen het licht. ABNAMRO
ging weer winst maken mede door het uit nutten van synergievoordelen. Maar de
kosten/baten ratio bleef te hoog, de compliance werd een probleem en leidde tot
een reeks onderzoeken van de AFM, De Nederlandse Bank en de Europese Centrale
Bank. Het waren eigenlijk de bezwaren die ook al voor de oude ABNAMRO golden.
De op
1 april 2010 benoemde Raad van Commissarissen[3]
kreeg echter onvoldoende medewerking van de nieuw aangetreden Raad van Bestuur[4]
bij het doorvoeren van gewenste veranderingen onder andere in de governance. Er
werd volgens de RvC geen samenhangend beleid geformuleerd, kwam een duidelijke
strategie niet van de grond mede doordat de bestuursvoorzitter deze
portefeuille aan zijn collega Reehoorn overliet en bleven de kosten te hoog.
De
nieuwe bank werd bovendien geplaagd door tal van problemen. Voor de
financiering was de bank aangewezen op de overheid en dus bemoeide die zich
intensief met de business. Dat het met de compliance niet goed zat bewezen de
affaires in Dubai, anonieme brieven van medewerkers, de bonusrel, lekken van
bedrijfsinformatie naar de pers (via de projecten Radon en Green moesten de
schuldigen bekend worden), de afschrijving van 100 miljoen op een Amerikaanse
dochter, een onverwachte naheffingsaanslag van 140 miljoen (Lion King) en de
kredietverliezen.
Toch
maakte de bank in 2014 alweer een winst van 1,2 miljard en leek het de goede
kant op te gaan. Op 29 augustus 2013 had Minister Dijsselbloem besloten dat
ABNAMRO Bank N.V. in 2015 weer een notering op de Amsterdamse Effectenbeurs zou
krijgen. Uiteindelijk werd op 20 november 2015 ca 30% van het staatsbezit aan
aandelen ABNAMRO geplaatst tegen 17,75 euro p/a. Daardoor kon berekend worden
dat de staat het in ABNAMRO geïnvesteerde vermogen van ca 21 miljard op dat
moment weer tegen de historische aanschafprijs kon waarderen. De
beschermingsconstructie met preferente aandelen werd opnieuw en nu versterkt
ingevoerd. De bank en de overheid wensten geen herhaling van de problemen die
ontstonden toen ABNAMRO op 28 april 2004 zijn toenmalige beschermingswal
ontmantelde in de hoop dat de koers van het aandeel ABNAMRO sterk zou stijgen.
De
beursgang zagen de commissarissen als een goed moment om sterker dan voorheen aan
te sturen op een nieuwe strategie en ze vonden dat ook de bestuurslagen vernieuwd
moesten worden. Ook de toezichthouders en de Staat drongen aan op een spoedige
oplossing voor het gebrek aan richting, voortvarendheid en de compliance
problemen.
Gerrit
Zalm en zijn team stelden daarop een strategie update vast onder de titel Connect2020.
Het Bestuur hield de regie en de uitvoering ervan stevig in handen en wel in de
persoon van de Risk Manager Reehoorn, dit zeer tegen de zin van de
commissarissen en de toezichthouders. Maar het team-Zalm had hierbij buiten de
waard gerekend, in dit geval buiten de in februari 2014 aangetreden commissaris
Olga Zoutendijk. Zij zag Connect2020 niet als de gewenste strategische
wending, De RVC wees het plan dan ook af. Een andere Raad van Bestuur zou deze klus
moeten opknappen en wel onder leiding van Zoutendijk. Er volgde een periode van grote onrust die
uitmondde in het vertrek van Gerrit Zalm in december 2016 en de benoeming van
Kees van Dijkhuizen tot bestuursvoorzitter, die tot dan toe CFO en lid van de
Raad van Bestuur ABNAMRO Bank N.V was.
Ingegeven
door de RVC stelde Human Resource manager Meppelink een lijst samen met de
namen van personen die moesten vertrekken bij de Bank. Van de Raad van Bestuur bleef alleen Kees van
Dijkhuizen over. Die gaf echter zijn medebestuursleden Reehoorn en Van Hall nog
een jaar uitstel van ontslag wegens onmisbaarheid. Vervolgens ging de nieuwe
CEO aan de slag om een geheel nieuwe Raad van Bestuur samen te stellen. Er kwam
een managementlaag van 60 managers en 40 jonge talenten vormden een
ondersteunende denktank. Er werd een Executive Board en een Executive Committee
gevormd.[5]
Maar
de keus van de CEO kon de goedkeuring van de ‘gouden driehoek’ (Zoutendijk,
Leeflang en Ten Have) niet zomaar verwerven. Door de instelling van een
Executive Board waren de leden van het Executive Committee niet meer
rechtstreeks door de commissarissen te benaderen en dus niet te beïnvloeden.
Het
was een complicerende factor dat bij de herinrichting van het bestuur mevrouw
Olga Zoutendijk op 18 mei 2016 was benoemd tot president-commissaris. Vanuit
die positie gaf zij gevraagd en ongevraagd haar oordeel over mensen en
processen. Er was nu wel een nieuwe Raad
van Bestuur in de maak, maar die verzuimde door te pakken. Met de
commissarissen Leeflang en Ten Have vormde zij een front dat wederom grote
moeite had met de aanpak van de nu nieuwe Raad van Bestuur. Volgens de regels van de governance was het evenwel: Het bestuur leidt,
commissarissen controleren maar hoe moet het dan als het Bestuur onwillig is te
luisteren en te veranderen? De resultaten moeten beter en de risico’s moeten
onder controle komen, vond de RVC. Ook de in mei 2016 aangetreden nieuwe
commissarissen Dorland, Tiemstra en Stegman, en vooral zij, vonden dat de winst
te danken was aan eenmalige meevallers en window dressing. De goede resultaten
kwamen voort uit de economische groei en minder uit efficiency voordeel en
toename van het zelf genererende verdienvermogen. Het bestuur diende te zorgen
voor een nieuw verdienmodel en acht te slaan op de kansen die de
energietransitie biedt (een wens van de Staat) en op verder gaande efficiency
maatregelen via automatisering.
Dijkhuizens
eerste jaar in 2017 was een roerige periode waarin het er soms heftig aan toe
ging tussen bestuur en commissarissen. De affaire met voetbalkaartjes (bij de
commissarissen) en de mislukte presentatie van de CEO Private Banking in de
vergadering van de commissarissen dreef de spanning tussen RVB en RVC naar een
toppunt. De commerciële resultaten van ABNAMRO over 2017 mochten er dan wel
zijn, volgens de RVC met Zoutendijk aan de leiding heeft de RVB en vooral
Dijkhuizen de processen niet onder controle.
Dijkhuizen
zelf oriënteerde zich intussen op een mogelijk strategisch doel voor de bank. De
unieke identiteit van ABNAMRO zou volgens hem gezocht moeten worden in een
gebied waar de moderne, zelfbewuste en principiële consumenten te vinden zijn:
het domein van het klimaat, de duurzaamheid, het milieu. De rol van de bank bij
de financiering van duurzame projecten zou moeten worden versterkt en
uitgebuit. Dit idee werd uitgewerkt tot een strategische beleidsnotitie onder
de titel:
“Banking
for the better, for generations to come”
Het
idee rijpte, om niet langer primair de groei van de bank te zoeken in de
financiering van zaken die de natuurlijke hulpbronnen uitputten of in
milieubelastende investeringen (in vooral fossiele brandstoffen), maar door de
bank in te stellen op bevordering van de duurzaamheid, circulaire economie en sociale
impact. Duurzaamheid wordt de bestaansreden van ABNAMRO.
De
spanningen tussen de RVC en de RVB kwamen tenslotte tot een uitbarsting toen
steeds meer toezichthouders zich met de bestuurlijke ruzies gingen bemoeien en
als klap op de vuurpijl Dijkhuizens secretaresse buiten hem om werd ontslagen (door
Zoutendijk?) wegens belangenverstrengeling. Op 5 februari was voor Dijkhuizen
de maat vol: Of hijzelf eruit, of mevrouw Zoutendijk eruit. Het werd Zoutendijk
die haar biezen moest pakken.
Nu de
weg vrij was voor een terugkeer naar normale verhoudingen werkte Dijkhuizen
zijn plan verder uit. Gelukkig voor de CEO van ABNAMRO kreeg hij de bank achter
zich. Maar tegelijk lagen er grote nieuwe uitdagingen te wachten om deze idee
concreet te maken.
Een
eerste poging om de financiering te stoppen van een oliepijpleiding die dwars
door een Amerikaans Indianenreservaat liep, riep nog wel verzet op bij de
zakenbank die immers langjarig middelen verstrekker was van de olie-industrie.
Maar allengs begon het personeel in te zien dat ook de concurrenten ondanks hun
relatieve voorsprong in de digitalisering of de agro-business, niet om de
leefbaarheid van de aarde heen kunnen. Op dat terrein kan ABNAMRO een
voorrangspositie opbouwen.
Maar
Kees van Dijkhuizen kon op zijn beurt ook de klus niet afmaken (net als Gerrit
Zalm zijn Connect2020 niet meer kon uitvoeren). Het was zijn taak
geweest om de door het team-Zalm geïntegreerde ABNAMRO en FORTIS in de vaart
der volken op te stuwen. De implementatie van de nieuwe strategie van
duurzaamheid moest hij echter aan een opvolger overlaten. Op 22 april 2020 trad
Robert Swaak aan. Voor Swaak ligt er een dubbele taak. Hij moet een balans zien
te vinden in enerzijds de enorme kosten die gemaakt moeten worden om de
cliëntendossiers witwas-proof te maken en anderzijds het verdienvermogen van de
bank op te vijzelen.
4 TEKST
ANALYSE
4.1
Auteurs van De Staatsbank
De
auteurs Ivo Bökkerink en Pieter Couwenbergh zijn onderzoeksjournalisten in
dienst van het Financieele Dagblad.
Ivo
Bökkerink: Studeerde aan de VU (1999-2001); Betten Beurs Media News redacteur
sector Technologie (2001-2005); Reed Elsevier redacteur Technologie
(2005-2008); Financieele Dagblad 2008-heden redacteur banken, technologie,
media telecom en energie; schrijver sinds 2020. (Bron: Linkedin.com In 17 juni 2020).
Drs Pieter
Couwenberg, Geschiedenis Universiteit Leiden (1979-1987); Regionale Pers Den
Haag, reporter (1989-1991); Utrechts Nieuwsblad redacteur economie
(1991-1996); TV programma NOVA redacteur
(1996-1999); Financieele Dagblad redacteur fast moving consumer goods and
retail (1999- 2005); idem Senior Writer (2011); idem Deputy chief online news/
senior writer (2018-heden).
Couwenberg
ontving in 2013 in gezamenlijkheid de Citi Journalistic Excellence award voor
de beste berichtgeving op het terrein van financiën en economie. (Bron: Wikipedia
17 juni 2020).
Couwenberg
publiceerde in 2007 het boek De regels en het spel (met Haenen). Bron:
Linkedin 17 juni 2020.
4.2
De structuur van De Staatsbank
De
348 bladzijden zijn verdeeld in een inleiding, acht Aktes, een epiloog en een slotbeschouwing
‘Hoe het verder ging’. Elke akte is onderverdeeld in een aantal kerndelen met
een titel. De titels wijzen vooruit naar de inhoud. Deze presentatie is
bijzonder plezierig en omdat de hoofdstukken niet te lang zijn zit er vaart in
het verhaal. Juist omdat dit chronologisch is opgezet wekt het bij lezers de nieuwsgierigheid
op. Hoe gaat het verder?
4.3
De stijl van De Staatsbank
De
tekst is heel feitelijk en heeft duidelijk als doel te informeren. Daarbij is
de vertelling veelal gesteld in de onvoltooid tegenwoordige tijd. Het lijkt
daardoor of de gebeurtenissen nu plaatsvinden (… “Leeflang is zich al enige
tijd steeds meer zorgen gaan maken over president-commissaris Zoutendijk”).
Dat Leeflang zich zorgen maakt kunnen de auteurs alleen maar weten als dat hun
verteld is, of ze trekken deze conclusie uit de geraadpleegde correspondentie.
Lezers beleven de ontwikkelingen intens mee doordat de auteurs moeiteloos
overwegingen, argumenten en meningen uit de eerste hand hebben geregistreerd.
Het betreft geen ambigu romantaal maar journalistieke nauwkeurigheid. Dat
konden ze doen door middel van interviews met diverse betrokkenen. Als lezers
zich afvragen hoe de handelingen van de echte personages zijn te verklaren, dan
krijgen ze direct een antwoord. Aldus wordt twaalf jaar boeiende bankgeschiedenis
in hoofdlijnen samengevat. Vrijwel nergens is vaktaal gebruikt. Een enkele maal
zijn afkortingen (SIM, IPO) gebruikt die voor leken niet vlot te herleiden zijn.
Maar verder niets dan lof voor de manier waarop de geschiedenis wordt verteld.
4.4
Vertelsituatie en perspectief
Een
algemene verteller vertelt heel feitelijk wie binnen ABNAMRO Bank N.V. na 2008
in de hoogste bestuurslagen acteerden en hoe op dat niveau de onderlinge
samenwerking verliep. De informatie is afkomstig van de deelnemers zelf of uit
door hen gevoerde correspondentie. De verteller neemt de vrijheid soms
onomwonden, afkeuring door de bron overnemend, de minder gewaardeerde
persoonlijke eigenschappen van sommige actoren aan de orde te stellen ( …”Er
moeten nog twee commissarissen het veld ruimen voordat de rust kan weerkeren.
De twee handlangers van Zoutendijk: Frederieke Leeflang en Steven ten Have.”320/321).
Of … “De topman raakt in paniek als hij (Zalm) van Ten Have en Slingelandt te
horen krijgt dat zijn tijd echt zal komen”. (220)
4.5
Tijd en ruimte
De
geschiedenis beloopt een tijd vanaf het jaar 2004 tot in 2020. De geografische
ruimte betreft primair het hoofdkantoor van ABNAMRO in Amsterdam.
Grootaandeelhouder de Nederlandse Staat zetelt in Den Haag en ook daar speelt
zich het nodige af. Ook op andere locaties in Nederland kwamen de personages
bijeen met een zakelijk doel.
4.6
Correctheid
Jammer
dat het boek enkele onvolkomenheden bevat als data worden genoemd. Een
verwijzing naar 31 november of naar dinsdag 6 januari 2018 (moet of februari
zijn of zaterdag) doet minstens de vraag opkomen of er nog meer is dat niet
geheel correct is.
5
Chronologisch overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen bij ABNAMRO
2008-2020
Datum/Jaar
|
Gebeurtenis
|
4.
10. 2008
|
Lehman
Brothers INC failliet; Crisis in de financiële wereld; ABNAMRO Bank
(Nederlandse belang) en Fortis Nederland genationaliseerd. 21.11.2008 G. Zalm
ex-Min. v. Fin. directeur van ABNAMRO Holding N.V.
|
1.1.
2009
|
Raad
van Bestuur ABNAMRO (Transitieteam) aan de slag: Zalm, v. Hall, v. Rutte,
Reehoorn, Princen, Vogelzang, Wijn.
|
1.4.2010
|
Raad
van Commissarissen ABNAMRO Bank N.V.
benoemd o. l. v. Hessel Lindenbergh.
|
2011
|
Strategienota
Houtskoolschets wordt leidend. Griekse crisis. Knot volgt Wellink op
als president van de Ned.Bank. Integratie ABNAMRO-FORTIS in volle gang.
Financieel geen goed jaar. Beloning Raad van bestuur is een issue.
|
2012
|
2.4.2012
Integratie ABNAMRO/FORTIS afgerond. Strategienota “A van Ambitie”.
Voorzieningen voor Griekse leningen en Madoff debacle. 1.5.2012 project
“Foresight” dat richting moet geven aan de strategie.
|
2013
|
Jan
van Rutte, ex Fortis vervangen door Kees van Dijkhuizen als CFO. 24.8.2013
Min. Dijsselbloem geeft toestemming voor een notering van ABNAMRO op de
Effectenbeurs in 2015.
|
2014
|
7.2.2014
Olga Zoutendijk commissaris. Dubai affaire. Commerzbank wil fuseren. Private
Bank moet worden doorgelicht, kosten 200 miljoen. Jaarwinst ABNAMRO 1,2
miljard.
|
2015
|
Grote
ophef over de bonus aan RVB van 100.000,- Indirect reden voor ontslag
commissaris Wakkie. 2.11.2015 weer beursnotering voor ABNAMRO. Eerste aanzet
voor strategienota CONNECT2020.
|
2016
|
6.4.2016
Olga Zoutendijk pres. commissaris. 18 mei 2016 eerste
aandeelhoudersvergadering. Drie nieuwe commissarissen. CEO Zalm onder vuur.
8.11.2016 Kees van Dijkhuizen volgt Gerrit Zalm op.
|
2017
|
Oude
RVB ontslagen. Dijkhuizen benoemt nieuwe Raad van Bestuur Cuppen, v. d.
Horst, De Kluis, Nouhuys, van Mierlo en Abrahams. Hij handhaaft v. Hall en
Reehoorn tegen de zin van Zoutendijk c.s. Rel over voetbalkaartjes
commissarissen. Leeflang en Ten Have onder vuur.
|
2018
|
Zoutendijk
? ontslaat secretaresse Van Dijkhuizen. 5.2.2018 confrontatie RVB-RVC.
Zoutendijk krijgt ontslag. Bornfeld vervangt It-er van Hall. Dijkhuizen zoekt
de unieke bestaansgrond van ABNAMRO. 18.7.2018 Tom de Swaan
president-commissaris. Anonieme brieven van personeel.
|
2019
|
Kees
van Dijkhuizen ziet DUURZAAMHEID als de ‘purpose’ van ABNAMRO. Strategie
wordt samengevat in Banking for the better, for generations to come”. 27.9.2019 inval van FIOD en OM: mogelijk te zwakke
cliëntendossiers met hoog witwasrisico.
RVC wil CEO Van Dijkhuizens contract niet verlengen.
|
2020
|
22.4.2020
Robert Swaak vervangt Kees van Dijkhuizen. Massale inzet voor grondige aanpak
van de cliëntendossiers. ABNAMRO meldt eerste kwartaalverlies van 395 miljoen
wegens extra kosten en afschrijving van 1,1 miljard op kredieten.
|
6
6 Slot en Conclusie
Bökkerink
en Couwenberg hebben een vlot leesbaar boek geschreven. In de stijl van De
Prooi vertellen ze over een bank die door de Nederlandse overheid in 2008
van de ondergang gered moest worden. Ze wijzen op de onnatuurlijke
eigendomsverhouding die er bestaat tussen de Staat en een commercieel
bankbedrijf. Een risicomijdende grootaandeelhouder die de overheid was, stond
op gespannen voet met een bankbestuur dat door groeidrift aangespoord minder
enthousiast toekwam aan de eisen van een behoorlijk nagekomen compliance.
In de
twaalf jaar van haar bestaan heeft de ABNAMRO/FORTIS-combinatie een complete
Raad van Bestuur vervangen en vier voorzitters van de Raad van Commissarissen
versleten. Voeg daarbij nog dat in de RVC
voortdurend moest worden gemuteerd wegens interne conflicten en
competentiekwesties. De bank werd gevangen in een web van oncontroleerbare
processen, waardoor de toezichthouders kostbare onderzoeken van de bank gingen
eisen.
De overheid wenst zijn meerderheidsbelang nog niet op te geven (uitspraak Hoekstra) waardoor ABNAMRO en het Ministerie van Financiën hun moeizame samenwerking zullen moeten voortzetten.
De overheid wenst zijn meerderheidsbelang nog niet op te geven (uitspraak Hoekstra) waardoor ABNAMRO en het Ministerie van Financiën hun moeizame samenwerking zullen moeten voortzetten.
Het
lijkt erop dat anno 2020 de rust enigszins is weergekeerd al is over 2019 de
kosten-baten verhouding nog steeds 61,2. De doelstelling voor 2020 is 56-58 en dat
is behoorlijk ambitieus gezien de enorme kosten die zullen voortvloeien uit de
verplichte customer due diligence en dossier screening.
Middelburg,
19 juni 2020
[1]
Jeroen Smit, De Prooi (Amsterdam 2009) zie 271-438 voor de details.
[2]
De navolgende tekst is een samenvatting van het boek De Staatsbank. Geïnteresseerde
lezers doen er goed aan dit boek onverwijld te kopen en zelf te lezen omdat het
een boeiende gedetailleerde weergave bevat van de belangrijkste gebeurtenissen
binnen ABNAMRO sinds 2008. Ik heb de tekst verder beperkt aangevuld met
actuele gegevens van de website van ABNAMRO.
[3]
Raad van Commissarissen Fase I: Hessel Lindenberg (vz, tot 10.4.2014), Wakkie
(1.10.2010), Rik Baron Van Slingelandt (v.a.1.10.2010 en voorz. Vanaf
10.4.2014- 18.5.2016), De Haan (tot 18.5.2016), Mevrouw Oudeman (2009-30.9.2015),
Meerstadt, Ten Have en mevrouw Roebeek, Olga Zoutendijk (v.a. 3.2.2014 en voorzitter.v.a.18.5.2016-
2.3.2018).
[4]
Raad van Bestuur Fase I: Gerrit Zalm (vz.21.11.2008 tot 8.11.2016), Kees van
Dijkhuizen (v.a. 16.4.2013 en vz. 8.11.2016-22 april 2020) Jan van Rutten (ex
Fortis 1.1.2009 tot 8.11.2016), Wietse Reehoorn, Caroline Princen, Vogelenzang,
Van Hall en Joop Wijn, allemaal benoemd per 1 januari 2009. Pas op 3 november 2009
stemde de ECB in met de benoeming.
[5]
Fase II Executive Board: Kees van Dijkhuizen vz., Tanja Cuppen CRO, Clifford
Abrahams CFO, na vertrek Van Hall: Christian Bornfeld Chief IT en Innovatie. En
het Executive Committee: Gert Jan Meppelink Chief Human Resources tot 1.3.2019,
Frans van der Horst CEO Retail, Daphne de Kluis CEO Commercial Banking, Rutger
van Nouhuijs CEO Corporate en Institutional Banking, Pieter van Mierlo CEO
Private Banking.
Op 15 juni 2020: Executive Board: Robert Swaak (vervangt
Van Dijkhuizen als voorzitter Raad van Bestuur per 22.4.2020).
Fase II Raad van Commissarissen: Olga Zoutendijk (vz
tot 2.3.2018), Frederieke Leeflang (18.5.2016-24.4.2019 vac. Wakkie, Steven ten
Have (18.5.2016-24.4.2019), Annemieke Roobeek (1.4.2010-17.12.2019).
Op 15 juni 2020: Tom de Swaan vz. 12.7.2018, Arjen
Dorland v.a. 18.5.2016 (vac. Oudeman), Laetitia Griffith v.a.17.12.2019,
Michiel Lap v.a. 24.4.2019, Anna Storåkers v.a. 24.4.2019 (vac. Ten Have),)
Tjalling Tiemstra v.a. 18.5.2016 (vac. De Haan), Jurgen Stegman (v.a.12.8.2016)
